Notatki sponsora (odc. 078)

Kiedy na mityngu pojawił się temat i wątpliwości dotyczące słów z Biblii, a konkretnie z Listu św. Jakuba Apostoła: „Wiara bez uczynków jest bezowocna” (w innym tłumaczeniu – martwa), nieco się zdziwiłem. To przecież takie proste – pomyślałem – nad czym się tu zastanawiać? Wypowiedzi też nie wniosły do tematu niczego nowego. Jeśli w coś wierzę, to to robię, jeśli nie wierzę, to nie robię, ot i cała filozofia.

Że takie to proste, przekonany byłem podczas mityngu i może z godzinę po nim. Później pojawiły się wątpliwości.

- Rozumiem, że jesteś głodny, ale nie mogę cię wspomóc, bo jutro muszę dać na tacę w kościele.

- Wierzę, że źle się czujesz, ale nie mogę cię podwieźć, bo śpieszę się na mszę.

- Chętnie poświęciłbym ci trochę czasu, ale innym razem, bo teraz modlę się i medytuję.

Czy tego typu postawy i zachowania mają coś wspólnego z przekonaniem św. Jakuba, że bez działania, wiara nie przynosi owoców?


Przypomniało mi się...
…z jakiegoś powodu ludzie religijni często mylą środki z właściwie określonym celem. Początkowo człowiek jest przekonany, że Bóg przywiązuje wagę do stosownej postawy ciała, do tego, w którym dniu tygodnia powinno się odbywać konkretne nabożeństwo, do autorstwa i sposobu formułowania modlitw czy innych tego typu spraw. Tymczasem gdy życie człowieka przeobrazi się w nieustanną łączność duchową z Bogiem, okaże się, że wszystkie techniki, formuły, sakramenty i zwyczaje były tylko próbą generalną przed czymś autentycznym, przed samym życiem, które rzeczywiście może się stać nieustanną intencjonalną modlitwą. („Spadać w górę” – Richard Rohr, wyd. WAM, 2013, s. 29).