Próba sprawowania kontroli

Próby przejęcia kontroli albo przywłaszczenia sobie jakiejś władzy w AA obserwuję od kilku lat, raczej nie więcej niż dziesięciu. Oczywiście próby zagarnięcia władzy wśród alkoholików i/lub zajęcia tam znaczącej pozycji – jakkolwiek śmiesznie i żałośnie to brzmi – były zawsze, ale wcześniej miały raczej wymiar lokalny. Dzielnicowy albo miasteczkowy weteran rządził grupą mniej lub bardziej subtelnie, ale to wszystko. Czasy dostosowywania Koncepcji, statutu, różnych kart konferencji, nadeszły nieco później. Nadeszły i trwają. W czyim interesie dzieją się te rzeczy?

W Polsce oraz wielu innych krajach zarządzenia, rozporządzenia, uchwały i ustawy są obowiązujące, i to właśnie jest władza w państwie, takimi instrumentami rządzi się demokratycznym krajem. Zgadza się? Jeśli decyzje jakiegoś organu są obowiązujące, to to właśnie jest władza i rządzenie, czy nie tak?

W Karcie Konferencji Służby Krajowej (wersja 6.2) napisano:

Tradycyjnie, choć bez sankcji prawnych, decyzje Konferencji Służby Krajowej, za którymi opowie się co najmniej dwie trzecie uczestniczących w głosowaniu członków KSK (przy jednoczesnym zachowaniu kworum), powinny być traktowane jako obowiązujące Radę Powierników, Radę Fundacji, Biuro Służby Krajowej AA, komisje KSK i pozostałe służby.

Czyli prosto, krótko i po polsku: decyzje Konferencji są obowiązujące.

Natomiast w Koncepcji Dwunastej czytamy: Konferencja nigdy nie będzie rządziła i - tak jak Wspólnota, której służy - na zawsze pozostanie demokratyczna w duchu i działaniu.

Jest to oczywista sprzeczność, bo rządzi właśnie ten, kto może wydawać obowiązujące decyzje. Ta sprzeczność nie powstała niechcący ani przypadkowo, o aż taką nieudolność, a właściwie niedołęstwo, bym ich nie posądzał. A jeśli to nie przypadek, to widoczne sprzeczność ta czemuś ma służyć. I służy. W zależności od potrzeby i okoliczności władza wyciąga z kapelusza i macha innym przed nosem tą lub tamtą wersją.

[Ta wersja, że Konferencja, a co za tym idzie Powiernicy, bo Konferencja zbiera się rzadko, ma władzę nad każdym zaufanym sługą w grupie AA, pojawiła się stosunkowo niedawno i jakoś tak... po cichu. Wcześniej tego nie było. Ciekawe, czy wszyscy pełniący służby w AA w Polsce wiedzą już, że są ZOBOWIĄZANI wykonywać polecenia Konferencji i Powierników?]

Koniecznie trzeba zwrócić uwagę na fakt, że ci, którzy podejmują obowiązujące decyzje, sprawują władzę nie nad każdym alkoholikiem, ale nad wszystkimi służbami. Ale… właśnie… nie czarujmy się. Jeśli służby grupy AA (rzecznik, mandatariusz, kolporter, prowadzący, skarbnik, herbatkowy/gospodarz, witający, sprzątający, łącznik internetowy, koordynator posłania do więzień i aresztów itd. itd. itd.) zdecydują, że podporządkują się obowiązującym ich decyzjom władzy, to reszta grupy już im nie podskoczy. Zresztą, czemu miałaby się sprzeciwiać? Przecież sami wybrali te swoje zaufane sługi… W taki właśnie sposób, wykorzystując niejednoznaczne zapisy i inne chwyty, przejmowana jest władza nad Wspólnotą AA w Polsce.

Jest taka Tradycja, której AA-owska władza unika jak ognia. Tradycja Trzecia, która jednoznacznie stwierdza (tak, tym razem jednoznacznie), że… Jedynym warunkiem przynależności do AA jest pragnienie zaprzestania picia. Przynależność do AA nigdy nie powinna być uzależniona od posłuszeństwa czy pieniędzy. Nawet dwóch czy trzech alkoholików spotykających się w celu utrzymania trzeźwości może określić się jako grupa AA, pod warunkiem, że jako grupa nie mają żadnych innych celów ani powiązań.

Oznacza to po prostu, że ani alkoholicy, ani grupy nie mają żadnego obowiązku znać, rozumieć, stosować Tradycje i Koncepcje, a zwłaszcza nie mają kompletnie żadnego obowiązku podporządkowywania się decyzjom – rzekomo obowiązującym.

A Poradnik, jak sama nazwa wskazuje, to zbiór rad, a nie obowiązujących nakazów.

Kogo powinien słuchać zaufany sługa grupy AA, na przykład mandatariusz, czy sumienia swojej grupy, czy rzekomo „obowiązujących” go (sic!) decyzji władzy, to jest Konferencji, Powierników, ostatecznie grupki zebranej w Radzie Powierników, czy może własnych przekonań? Obecnie i od kilku lat takie pytanie może być trudne dla alkoholików otumanionych mętnymi, niejednoznacznymi i sprzecznymi przepisami (zwracałem już uwagę, że robi się to w pewnym celu), na dokładkę upstrzonymi sekciarsko-urzędniczą, niezrozumiałą nowomową. To ja przypomnę, choć powinno to być oczywiste od czasu przyjęcia Tradycji i powołania struktury Wspólnoty. Zaufany sługa zawsze powinien się kierować Tradycją Pierwszą, naszym wspólnym dobrem, które jest najważniejsze. Jeśli nadal ma wątpliwości, to jego zadaniem jest spytać grupę, która mu służbę powierzyła, ale pod kątem wspólnego dobra.

Te najważniejsze rzeczy, tak naprawdę, są proste. Amen.

----------------

PS

Przeszkadzało Wam, że komentarze piszą Anonimowi, w związku z czym jest bałagan, nie wiadomo, kto komu odpowiada i na co, za to nikt (prawie) za swoje słowa nie odpowiada, więc zmieniłem ustawienia. Na jakiś czas.