Czy przekonania czynią cuda?

Podczas obowiązkowych u nas na mityngach „problemach i radościach” opowiedziałem, że bardzo się cieszę, że umiem latać. W powietrzu, jak ptak. Oczywiście komentować nie wolno, więc dopiero w przerwie podeszło do mnie kilkunastu alkoholików i poprosiło, żeby to latanie pokazał.

– Nie zamierzam robić przedstawień ani się popisywać – odparłem.

– A ktoś wiedział, jak latasz – spytali wtedy – jest może jakieś nagranie z tego twojego latania?

– Nie, nikt nie widział, nagrania nie ma – odpowiedziałem chłodno, zniesmaczony ich postawą.

– To może mógłbyś kogoś z nas nauczyć tego latania? – spytali z nadzieją w głosie.

– Jak Bóg będzie chciał, to was też nauczy.

– No, trudno, to może chociaż opowiedzą, o tym lataniu. Co widziałeś, jak się czułeś lecąc? – dalej drążyli temat.

– Nigdy jeszcze nie leciałam – przyznałem krótko – po prostu mi się nie chciało, ale wiem na pewno, że mogę to zrobić.

Wtedy stracili zainteresowanie i się rozeszli.

Czym alkoholicy trzeźwi różnią się od nietrzeźwych? Pierwsi z nich mają przekonania zbudowane na wiedzy i doświadczeniu, natomiast ci drudzy mają przekonania zamiast wiedzy i doświadczenia.

Podczas obowiązkowych u nas na mityngach „problemach i radościach” opowiedziałem, że bardzo się cieszę, że już całkowicie wyzdrowiałem z alkoholizmu. Mój organizm reaguje już na etanol dokładnie tak samo, jak u wszystkich innych zdrowych ludzi.. Oczywiście na mityngu komentować nie wolno, więc dopiero w przerwie podeszło do mnie kilkunastu alkoholików i poprosiło, żebym im to bezproblemowe picie pokazał.

– Nie zamierzam robić przedstawień ani się popisywać – odparłem.

– A ktoś wiedział, jak pijesz? – spytali wtedy – Jest może jakieś nagranie z tego twojego normalnego picia?

– Nie, nikt nie widział, nagrania nie ma – odpowiedziałem chłodno, zniesmaczony ich postawą.

– To może mógłbyś kogoś z nas nauczyć tego zdrowego, normalnego picia? – spytali z nadzieją w głosie.

– Jak Bóg będzie chciał, to was też nauczy.

– No, trudno, to może chociaż opowiedzą, o tym piciu. Jak się czułeś w trakcie picia i potem, i czy naprawdę nie było żadnych konsekwencji? – dalej drążyli temat.

– Od czasu zakończenia terapii i po poznaniu Programu ze sponsorem, alkoholu nie piłem pod żadną postacią – przyznałem krótko – po prostu mi się nie chciało, ale wiem na pewno, że mogę to bezpiecznie zrobić.

Wtedy stracili zainteresowanie i się rozeszli.

Przekonaliśmy się, że musimy bezwarunkowo w głębi swego jestestwa przyznać, że jesteśmy alkoholikami. To pierwszy krok w powrocie do zdrowia. Trzeba rozbić złudzenie, że jesteśmy jak inni ludzie albo, że niedługo tacy będziemy – pisał Bill W. w swojej książce. Albo to: Jesteśmy jak ludzie, którzy stracili nogi, nowe nigdy nie odrosną („Anonimowi Alkoholicy”, wyd. 2018, s. 30), ale co on tam wiedział?! Nawet jakieś testy pozwolił sobie wymyślać i proponować: Nie lubimy nikogo uznawać za alkoholika, ale szybko możesz zdiagnozować się sam. Wstąp do najbliższego baru i spróbuj pić w sposób kontrolowany. Spróbuj się napić i nagle przestać. Spróbuj więcej niż jeden raz. Zadecydowanie, czy jesteś uczciwy wobec siebie samego w tej kwestii, nie zajmie ci wiele czasu (s. 31). Wobec naszych doświadczeń – naszych, czyli byłych alkoholików, całkowicie wyleczonych – przekonania Billa W. na temat alkoholizmu są wyraźnie mało wiarygodne. To tylko jego niezbyt trzeźwe fantazje.

Czy wierzę w możliwość kompletnego, pełnego wyzdrowienia z choroby alkoholowej? Oczywiście, że wierzę! Wierzę również, że każdy wyleczony alkoholik bez trudu potrafi to wykazać.

Niektórzy ludzie są uczuleni na orzeszki (albo coś tam innego); ich organizm reaguje na nie alergicznie. Kiedy dzięki odczulaniu lub innym formom leczenia przestają w taki alergiczny sposób na orzeszki reagować, mogą je jeść bezpiecznie. Czy będą je jeść i ewentualnie w jakiej ilości, to już jest ich sprawa. Ważne natomiast jest to, że nie muszą już sprawdzać składu produktów spożywczych, czy nie zawierają choćby śladowych ilości orzeszków.

Czy ich życie i cała przyszłość po takim leczeniu sprowadza się do jedzenia orzechów? Oczywiście, że nie, ale… terapeutom odwykowym udało się wmówić uzależnionym, że pragnąć wyleczenia z choroby alkoholowej, muszą najwidoczniej nieustannie marzyć o piciu. Tak, wiem że to bzdura, ale w niektórych ośrodkach powtarzana nadal. Rzekomo dla dobra pacjentów.