Członek AA, czy brzmi dumnie?

Dawno, dawno temu, z pomocą sponsora odkryłem, że Wspólnota AA zaczyna się dla mnie na poważnie wtedy, kiedy w moim życiu, nie tylko tym wspólnotowym, zaczynają się liczyć Tradycje. Choć to był oczywiście proces, to jednak z dokładnością do jakichś dwóch-trzech lat potrafię określić, kiedy stały się one ważne w moim życiu. W ostatnich latach, obserwując środowisko AA, zastanawiam się czasem, jak ważne są w życiu tych, którzy „zrobili” (teoretycznie) Tradycje ze sponsorami, i jak to wygląda w praktyce, w działaniu. Ale powoli dojdę i do tego.

„Lepiej być znanym pijakiem niż anonimowym alkoholikiem” – zabawne? W środowisku AA może się tak wydawać, ale tam, gdzie raz i drugi słyszałem te słowa, nie były one traktowane jak żart, czy dowcip. Czyżby więc członkowie Wspólnoty AA, w ocenie postronnych, byli szubrawcami, łotrami i draniami gorszymi od alkoholików pijących?

Kiedy rozmawiałem na ten temat z kolegami i znajomymi z AA, zaraz na mnie „wsiedli”, wołając, że nie wolno uogólniać i szufladkować ludzi, że nie szata zdobi człowieka, że żeby kogoś poznać, trzeba z nim zjeść beczkę soli, że generalizowanie to świństwo… Naprawdę? Czyżby?!

A czy nie jest tak, że wielu Polaków wie z góry, bez zastanowienia, że policjanci to gestapo, że politycy to oszuści, że lekarze to łapownicy, że pielęgniarki ……  z lekarzami, że kelnerki i barmanki, to….. za pieniądze, że księża to pedofile itd. itd. itd. Co oznacza i czemu służy określenie „pisior”? Nie dość, że ordynarnie wiąże się z męskimi genitaliami, to oznacza zwolennika PiS i już pół Polski, wie, co to za (źli, głupi, straszni) ludzie. Naprawdę wie? Ja znam i przyjaźnię się z osobami z obu opcji politycznych, a Ty? Ilu naprawdę znasz ludzi o przekonaniach odmiennych niż Twoje? Oczywiście w drugą stronę działa to dokładnie tak samo.

O tym, że wiele takich i podobnych mądrości ludowych (naprawdę wartościowych) to tylko zgrabne powiedzonka, z których właściwie w praktyce w Polsce nic nie wynika, przekonałem się na własnej skórze w młodym wieku. Prawie 40 lat temu powołany zostałem do odbycia obowiązkowej wtedy, zasadniczej służby wojskowej. Trafiłem do WOP (Wojska ochrony Pogranicza). Były to czasy w Polsce bardzo trudne; wkrótce został ogłoszony stan wojenny, a ja dowiedziałem się, że w naszym kraju są dwa rodzaje wojsk – jedne podlegają MON (Ministerstwo Obrony Narodowej), a drugie MSW (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych). WOP okazał się należeć do tego drugiego pionu, i w tamtych czasach okazało się to mieć istotne znaczenie i konsekwencje. Ale, żeby nie przedłużać, po służbie wojskowej zostałem (cały czas trwał stan wojenny!) referentem techniki operacyjnej kontrwywiadu PRL i udało mi się z tego wywikłać dopiero z sześć-siedem lat później. Cóż, rzecz się działa w kraju, który demokratyczny nie był i nie wystarczyło wtedy napisać podanie o zwolnienie. Wówczas to właśnie odkryłem, że tak naprawdę nikogo nie obchodzi, co robiłem, czy mam czyste sumienie, kim jestem i jaki jestem – nie, liczyła się etykietka, szufladka, nazwa instytucji.

Pamiętam rozżalenie znajomych urzędników z wydziału dowodów osobistych (Milicja Obywatelska), z wydziału paszportów (SB), lekarzy na etatach oficerskich w Poliklinikach, czy wreszcie kumpla z Wydziału Inwestycji i Remontów, który po wódce z goryczą pytał: „czy im się wydaje, że ja odtykałem zlewy śpiewając Międzynarodówkę?”.

Ale… miało być o Tradycjach, o alkoholikach i o Wspólnocie, a nie moim pokręconym życiu.

Ktoś z AA, bo przecież na pewno nie spoza, odkrył, że do elektronicznych, internetowych map można dodać grupy AA albo Punkty Informacyjno-Kontaktowe (PIK), czy inne takie. Pierwszy raz zaobserwowałem coś takiego na śląsku (Intergrupa Śląska albo PIK w Katowicach). Fantastyczny pomysł! Podróżujący alkoholik może zobaczyć na mapie, gdzie jest hotel, gdzie kino, gdzie grupa AA, gdzie kawiarnia, kościół, basen… Na pewno metoda bardziej sensowna w obecnych internetowych czasach niż, nieaktualne już w dniu wydania, spisy teleadresowe, które przecież rozprowadzane są właściwie tylko w środowisku AA. Dzięki mapom potencjalni alkoholicy, osoby niezdecydowane, mogą dowiedzieć się o grupie AA, o którą przecież wstydziliby się zapytać i nawet nie wiedzieliby, kogo. Ostatecznie nawet sam jedno takie miejsce dodałem, a na spotkaniu intergrupy zrelacjonowałem przedsięwzięcie i wyjaśniłem, jak się to robi.

Bardzo szybko jednak okazało się, niestety, że miejsca dodawane do map można oceniać i komentować. Świetna sprawa dla normalnych ludzi, ale okazuje się, że nie dla nas, alkoholików. Zamiast w komentarzu zawrzeć dodatkowe informacje o tym, jak trafić na mityng, albo choćby naszą Preambułę, uczestnicy mityngów w starym stylu (i tylko oni!) zaczęli agresywnie szkalować i oczerniać mityngi grup, na którym mowa jest głównie o Programie i sponsorowaniu. „Para-religijna sekta sponsorów” – to jedno z najłagodniejszych, bo wiele było naprawdę odrażających.

Kiedy niektórzy, rozjuszeni członkowie AA w swoich komentarzach zaczęli dopuszczać się przestępstw albo wykroczeń, zwłaszcza przeciwko ustawie o ochronie danych osobowych, Google interweniowało i zaczęło usuwać takie wpisy. W sytuacji, gdy muszą się nieźle tłumaczyć z błędów w tłumaczeniu wystąpienia premiera, firma Google nie może sobie pozwolić na oskarżenie, że jej platforma służy w Polsce do popełniania przestępstw – z zapisów na specjalnym forum dla przewodników i ekspertów od map wynika, że proceder ten został już chyba zgłoszony do organów ścigania*. W każdym razie z takich właśnie komentarzy do map dowiedziałem się, że jestem krętaczem i lewusem, że utrzymują mnie podopieczni, że nie mam prawa jazdy (sic!), że kolega podróżuje po świecie, wyłudzając na ten cel pieniądze od Wspólnoty AA, że znajomy to żonę zostawił itd. itp. Tak! I to wszystko, jako komentarz do miejsca na mapie!!!

Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem (J 8,1-11) – bez komentarza.

Nasze wspólne dobro jest najważniejsze… – platforma informacyjna, gdzie potrzebujący pomocy może znaleźć grupę AA mogłaby być naszym wspólnym dobrem, ręką wyciągniętą do tych, którzy wciąż jeszcze cierpią, ale przecież, jak widać, niektórzy członkowie AA potrafią splugawić każde wspólne dobro.

…główny cel: nieść posłanie alkoholikowi, który wciąż jeszcze cierpi – tak, na pewno ten główny cel zostanie osiągnięty i do Wspólnoty przyciągniemy wielu nowych, jeśli potencjalny kandydat do AA zobaczy, że wystarczy, żeby alkoholik nie spodobał się mandatariuszowi, weteranowi, czy innemu „zaufanemu słudze”, żeby zasada anonimowości przestała go chronić i jego dane osobiste oraz sprawy prywatne zostały opublikowane w internecie. Brawo!

…przypominając nam zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami – w tej sytuacji to już są kpiny, bo najwyraźniej żadne zasady nie liczą się, gdy w grę wchodzą osobiste ambicje, zawiść, złość, nienawiść i urazy niepijącego już od dawna alkoholika, czyli to, co nazywam manifestacją choroby alkoholowej.

Żyj i daj żyć innym – to wezwanie nie działa dziś w Polsce w środowisku AA dokładnie tak samo, jak nie działało w czasach krucjat. Normalnej, niezaburzonej większości ludzi wystarcza życie własne i rodziny według pasujących im zasad i reguł, ale są też fanatycy, którzy chcą wymusić na innych zmianę postaw i przekonań. Nie chcesz wdrażać w życie Programu Wspólnoty AA z pomocą sponsora, to tego nie rób, przecież nie musisz, ale przestań odrażającymi metodami zmuszać innych, by żyli i zachowywali się tak, jak ty!

W internecie przybywa tekstów, które, bardzo delikatnie rzecz ujmując, nie stawiają nas w najlepszym świetle. 

Tu na przykład alkoholików beztrosko porównuje się do pedofilów.  Stąd dowiedziałem się, że pijacy nie idą do Nieba. Tutaj piszą, że AA jest nieskuteczna, a nawet szkodliwa, a tu jest szokujący ciąg dalszy.  Oczywiście takich stron i artykułów jest znacznie więcej.

I tak się zastanawiam, czy to zły świat nas biednych misiów nie rozumie i nie docenia naszej wyjątkowej wrażliwości i dobroci, czy może niektórzy z nas zapracowali i nadal ciężko pracują na coraz gorszą opinię o alkoholikach i Wspólnocie AA? A przecież nie potrzeba żadnych nieprzychylnych opinii z zewnątrz, skoro całkiem skutecznie plugawimy się sami.

Tak sobie myślę, że raczej nie chciałbym doczekać czasów, w których określenie „anonimowy alkoholik” albo „członek Wspólnoty AA” będzie równoznaczne z… kanalia i szuja. I naprawdę lepiej będzie być znanym, czynnym pijakiem niż anonimowym alkoholikiem.

Chciałem coś jeszcze napisać o będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego z Ewangelii Mateusza, ale to przecież bez sensu w kraju, w którym chrześcijaństwo się właściwie nie przyjęło. Bo… Samo tylko uczęszczanie na niedzielną mszę nie sprawi, że ktoś zostanie chrześcijaninem – to już nie ja, to franciszkanin Richard Rohr w swojej książce „W poszukiwaniu Graala”.

Najpierw Cię ignorują. Potem śmieją się z Ciebie. Później z Tobą walczą. Później wygrywasz — Mahatma Gandhi. To był mądry człowiek. Na razie wszystko się zgadza. :-)

--

* Niezbyt zorientowanym użytkownikom internetu wydaje się, że wystarczy jakimś prostym programem zamaskować albo zmienić swój adres IP i już można się czuć bezpiecznym – otóż tak nie jest i nie tylko dlatego, że każde urządzenie łączące się z siecią (komputer, laptop, telefon, tablet) ma swój unikalny numer jednoznacznie je identyfikujący.