Wyjątkowo paskudne pytanie

Na pewno nie zawsze, ale stosunkowo często pytanie „po co?” jest trudne albo po prostu wredne. W naszym, to jest niepijących alkoholików, środowisku stwarza ono tak wiele problemów, że uciekamy od niego, jak od ognia. Po co zmieniane były pewne określenia i sformułowania w WK, skoro nie były one źle przetłumaczone? Tak, pytanie „po co?” często dotyczy intencji (choć nie tylko), a to okazuje się bardzo trudne, nawet dla trzeźwych alkoholików, „po Programie”. Jednak tym razem chodzi mi o inne „po co?”, bardziej fundamentalne.

Każdy uczestnik zamkniętego mityngu AA, nawet obudzony w środku nocy, potrafi przekonująco odpowiedzieć na pytanie, dlaczego przestał pić. Odpowiedzi na nie może być wiele i wszystkie one będą mniej lub bardziej prawdziwe. Jednak pytanie „po co przestałem pić?” dla wielu z nas okazuje się wyzwaniem ponad siły. I, co ciekawe albo i dziwne, nie zawsze zmienia się to wraz z upływem czasu.

Przez dwadzieścia lat byłem świadkiem jak pytanie „po co przestałem pić?” padło w jakiejś grupie alkoholików, podczas mityngu lub na warsztatach, zaledwie kilka razy. Żadnej sensownej odpowiedzi nie usłyszałem nigdy, bo albo pytanie zostało milcząco zignorowane, albo zamieniano je w żart,  nerwowo i bez wesołości zaśmiewano.

Raz tylko, po mityngu, ktoś powiedział mi, że przestał pić po to, żeby wreszcie zacząć żyć normalnie. Nie komentowałem tego, zwłaszcza dlatego, że jakieś pół godziny wcześniej opowiadał, jak to po zaprzestaniu picia musiał się uczyć normalnego życia, bo pojęcia nie miał, co to takiego i na czym polega.

Dziwne to wszystko…