Brak świadomości istoty AA

Kiedy około ćwierć wieku temu trafiłem do AA, od dawna powtarzano tam (także na terapii) historyjkę o bokserze, który nie może zrozumieć, że jego przeciwnik jest od niego wielokrotnie silniejszy, i wiecznie obrywa, ale stale szuka sposobu na wygranie walki, której z założenia, wygrać się nie da. Powtarzałem to i ja, z nadzieją, że pomoże to mnie i innym zrozumieć bezsilność wobec alkoholu. Powtarzałem też – w dobrej wierze – mnóstwo historyjek zasłyszanych w tym środowisku. Musiałem wiele razy przeczytać Wielką Księgę oraz, początkowo nieoficjalnie rozprowadzane historie osobiste, żebym zrozumiał, że spora część z tych opowieści nie ma nic wspólnego z filozofią AA, a bywa że wręcz przeciwnie.

Tym, którym wydaje się, ze filozof to znane wyzwisko, a filozofia, to jakieś bzdety, wyjaśniam, że w tym przypadku przyjmuję, że filozofia Anonimowych Alkoholików, to ogólne zasady i idee leżące u podstaw powstania i funkcjonowania Wspólnoty AA, ewentualnie poglądy, przemyślenia i system wartości członków AA, tworzący spójną całość.

Podstawą filozofii AA, czyli fundamentem rozwiązania problemu alkoholizmu, jakim Wspólnota dysponuje od prawie 90 lat, jest zrozumienie i pogodzenie się, że uzdrowić alkoholika może tylko Bóg. TYLKO. TYL-KO. T-Y-L-K-O. Jak jeszcze trzeba to napisać, żeby zostało zrozumiane?

Abstrahując, to dlatego właśnie za absurdalny uważam pomysł ateistów, żeby z filozofii/metody/sposobu AA usunąć Boga, czyli jedyną Siłę, która uzdrawia. Trzeba jeszcze raz? JEDYNĄ. To tak, jakby ktoś chory chciał pójść do szpitala, ale żeby nie było tam lekarzy, lekarstw i żadnych zabiegów, bo on w to wszystko nie wierzy.

Jasne, są w WK pewne elementy „psychologii moralnej”, są Kroki, jako zbiór czynności do wykonania, ale ich zadaniem jest zbliżyć alkoholika do Boga, który rozwiąże ten jego problem.

A wracając do boksera i podobnych porównań. Bokser stale wychodzi na ring i obrywa, bo nie wie, że jest bezsilny wobec przeciwnika, więc nie pomogą żadne nowe diety, buty, treningi. W tym momencie ktoś mu mówi, że jest bezsilny, bokser nawet w to wierzy i… I co? Odchodzi na zawsze i przestaje być bokserem? Czyżby? Wiedza o alkoholizmie i o własnej bezsilności nie leczy alkoholizmu. A szkoda.

Wiedza o samym sobie – z pewnością to była odpowiedź. Ale nie była, bo nadszedł ten potworny dzień, kiedy znowu się napiłem [WK, s. 7]

Gdyby leczenie alkoholizmu polegało na uświadomieniu choremu jego bezsilności (rozmowa, wyjaśnienie, ewentualnie odpowiedzi na kilka pytań) i takie działanie przynosiłoby efekty, to powrót do zdrowia zajmowałby mniej niż godzinę. Ale wiedza o alkoholizmie i świadomość bezsilności, nie powoduje, że ta bezsilność przestaje istnieć. Zdarza się, i to na szczęście dość często, że realizacja Programu pomaga nie pić, a bywa że i poprawić jakość swojego życia, ale bez prawdziwego przebudzenia duchowego, nie ma mowy o wyleczeniu z alkoholizmu, w takim zakresie, w jakim jest to możliwe.

To wszystko jest zawarte w książce „Anonimowi Alkoholicy”, ale próba odrzucania, jakby niedostrzegania pewnych treści, czytanie wybiórczo i tylko tego, co nam pasuje do własnych przekonań, nie wydaje się rozwiązaniem skutecznym. Widać to zresztą po mizernych efektach.

Czujemy, że potrzebne jest coś więcej niż ludzka siła, aby doprowadzić do całkowitej zmiany psychiki pacjenta [WK, s. XXXVIII]

Byliśmy w sytuacji, kiedy życie stało się dla nas nie do zniesienia, i znaleźliśmy się w miejscu, z którego przy pomocy ludzkich sił nie było powrotu [WK, s. 25].

Nasze ludzkie zasoby – mobilizowane wolą – nie wystarczyły i kompletnie nas zawiodły [WK, s. 45].

Powtórzmy: alkoholik niekiedy nie ma skutecznej obrony psychicznej przed pierwszym kieliszkiem. Poza bardzo rzadkimi wyjątkami ani on sam, ani żaden inny człowiek nie potrafi jej zapewnić. Jego obrona musi nadejść od Siły Wyższej [WK, s. 43].

Dobra wiadomość jest taka, że Wspólnota nie jest związana z żadną konkretną religią. Zresztą… alkoholik nie potrzebuje religii, zwłaszcza jakiejś określonej, ale niewątpliwie potrzebuje Boga.

Uważamy, że to nie nasza sprawa, z jakimi religiami identyfikują się nasi poszczególni członkowie. Powinna to być wyłącznie kwestia osobista, o której każdy decyduje w swoim imieniu i w świetle swoich powiązań z przeszłości lub aktualnie dokonanego wyboru [WK, s. 28].

A o terapeutycznie zniekształconej bezsilności w polskiej wersji AA, pisałem całkiem niedawno:

  https://meszuge.blogspot.com/2022/07/znieksztacona-bezsilnosc-aa.html 

Przypominam, że nie jest to oficjalna wykładnia rozwiązania AA, o ile w ogóle jest jakaś oficjalna. Może w to wierzę, może nie... ludzie zmieniają przekonania i poglądy - wolno im. :-)