Czy to na pewno jeszcze AA?

Dość długo, kiedy jeszcze tylko o tym słyszałem, myślałem, że to jakieś przejęzyczenie albo wyjątkowo niezgrabny skrót myślowy, bo i co by to miało znaczyć: biorę służby w AA? Zwracałem uwagę, co któryś raz, żeby nie być zbyt upierdliwym, podobnie jak to robię z dwiema alternatywami, dylematami, osobowościami i wieloma innymi rażącymi błędami, które ośmieszają Wspólnotę w Polsce. W końcu jednak tak się złożyło, że w niewielkim odstępie czasu miałem okazję obserwować to zjawisko w praktyce, na żywo. Okazało się wtedy, że to nie jest błąd językowy… niestety.

Obserwując ten dziwaczny proceder, miałem ochotę powiedzieć, że zebrani mogą sobie robić, co chcą, ale u nas w AA służbę powierza grupa. Nie powiedziałem, bo zapewne by nie zrozumieli. Jeśli wychowali się w takim cudacznym systemie, to nie mają pojęcia, że w AA służbę powierza grupa, a nie alkoholiczki i alkoholicy ją sobie sami samowolnie biorą. A coś takiego właśnie osobiście obserwowałem. Okazało się, że zwalniają się służby gospodarza, prowadzącego, witającej i jakieś jeszcze, i w tym momencie zebrane alkoholiczki i alkoholicy podejmowali i objawiali zgromadzonym swoją decyzję: mnie zapisz na prowadzącą, ja będę witający, mnie wpisz na gospodarza… Nikt nie pytał grupy, czy te służby, tym właśnie osobom, zgadza się powierzyć. Najwyraźniej grupa AA (czy na pewno AA?) nie miała w tej sprawie nic do gadania.

Alkoholik jest ekstremalnym przykładem szalejącej samowoli, choć zwykle on tak nie myśli [WK, s. 62].

Biorą sobie służby, bo tak im się zachciało, i nikt nie ma tu nic do powiedzenia. W takim razie struktura AA (o ile to jeszcze jest AA) wygląda obecnie następująco:

Nie miałem okazji zaobserwować jakości służb za wyjątkiem prowadzącej. Alkoholiczka, która sobie tę służbę wzięła, sama sobie przydzieliła (sic!), nie radziła sobie z nią zupełnie. Nie wiedziała, co powinna zrobić w określonej sytuacji, a jeśli nawet wiedziała, to widocznie bała się zareagować. Ups! U nas, we Wspólnocie AA, chyba jednak inaczej to wygląda.

Po pierwsze musimy dojść do przekonania, że są małe szanse na to, by życie oparte na samowoli było udane. [s. 60]

Prosimy zwłaszcza o uwolnienie od samowoli i unikamy próśb, których spełnienie przyniosłoby korzyść tylko nam. [88]

Poważnie zastanawiam się, czy grupa promująca samowolę, wspierająca samowolę swoich członków, nagradzająca samowolę, ucząca samowoli, jest rzeczywiście grupą AA i czy naprawdę działa w interesie alkoholików.

Samowolne branie sobie służb zaprzecza całkowicie i zupełnie idei postawy służebnej. Wziąłem sobie, co chciałem, to nie jest postawa pokory. Czy ktoś z czytelników zetknął się już kiedyś z procederem samowolnego brania sobie służb?